از اینکه به دیدنم اومدین ممنونم وخوشحال.
باید ببخشید که برای پذیرایی از شما چیزی در خور شما ندارم!
این نوشتار تلاشی برای این است که گوشه ای از گفته هایم یا گفتنی هایم را نگاشته باشم.
پیشاپیش برای هر انچه که شما را آزاردم ببخشیدم.
بی تردید ایده هاتتان را به روی دیده در اندازه ی توانم انجام خواهم داد.
اساسا نیازها باید ما رو ارضا کنن نه ما. بنابراین خودشون هم باید بیان دنبال ما!
پاسخحذف